Ook vandaag steeg het kwik weer tot grote hoogtes. Het kwam ietsje lager uit dan gisteren, maar het haalde toch gauw een graadje of 38 a 39. Deze temperaturen hebben inmiddels zijn sporen op onze armen achtergelaten. Je kunt wel direct zien dat we geen zonaanbidders zijn en niet lui op een strandstoel gaan liggen…

103 weken is het nu geleden dat ik een verhaaltje tikte waarvan de titel de eerste 3 cijfers van deze zin bevatte. 103, oftewel 013. In dat verhaal had ik het kort over de twee Nederlanders die een maand eerder waren overleden in Joshua Tree National Park, door uitdroging. Een gevalletje van eigen schuld tikte…

Zelfs wij luisteren wel eens naar anderen. En niet alleen luisteren, maar we verwerken hetgeen verteld wordt tegen ons in onze grijze massa, én we doen er vervolgens nog wat mee ook. Wat kan een mens die lekker thuis of op het werk achter zijn scherm dit avontuurtje zit te lezen zich nog meer wensen?…

Vandaag hebben we nog een hele dag te gaan in San Diego. Nadat we gisteren de oude stad en het nieuwe centrum al bezocht hadden, stond vandaag het Balboa-park op het programma. Dit stadspark laat zich moeilijk vergelijken met ons eigen stadswandelpark, al was het alleen al omdat dit park 490 hectare groot is. Niet…

Ruim 9100 kilometer zijn we nu van huis verwijderd. Zo zuidelijk als we nu zijn, zijn we nog nimmer in de Verenigde Staten geweest. Ergens kriebelt het om nog 30 kilometer verder naar het zuiden te gaan, en dan Mexico te bezoeken. Maar Tijuana is niet de veiligste plek om dit land binnen te gaan.…

Route 1 hebben we volbracht. Althans hetgeen wat we ervan wilden bewonderen. Behoudens dan één klein parkje, maar misschien dat we dat op de weg terug nog even meepikken. Misschien ook niet. En dan komt er overleg. Wat nu? Of beter gezegd, waarheen nu? Uiteindelijk viel de keuze op een stadje een kleine 500 kilometer…

Jon Secada zong het al in 1992. Just another day. Tenminste dat is hetgeen je aan het begin van de dag denkt. Op het einde van de dag blijkt het vaak toch niet weer gewoon een dag te zijn. Er zijn dan allemaal van die dingen gebeurt waarvan je denkt: “Je verwacht het niet.” Neem…

6:30 uur. De wekker gaat weer af. Ik zou haast willen zeggen dat ik meteen mijn benen soepeltjes over de rand van het bed zwier. Niets is echter minder waar, aangezien ik deze beweging al een half uur eerder heb gemaakt. Ik steek dus mijn arm uit, om vervolgens de wekker tot het zwijgen te…

Vandaag hebben we San Francisco achtergelaten. We zijn in deze, in onze ogen relaxte stad, bijgekomen van de jetlag en kunnen aan de rest van de vakantie beginnen. We hebben overigens geen idee of het relaxte gevoel dat je in San Franscisco voelt te maken heeft met de hoeveelheid wiet die je ruikt als je…

Dit jaar vertoeven we voor de 4e keer in San Francisco. Qua aantal dagen overtreft het nu het aantal dagen dat we in menige wereldstad hebben rondgedoold. Het is dus niet zo verwonderlijk dat er niet bar veel op het verlanglijstje stond om te bezichtigen. Jammer, zouden sommigen zeggen. Ideaal zeggen wij. Zo zullen we…