There is a house in New Orleans
They call the Rising Sun
Velen zullen de eerste regels van dit uit de 18e eeuw stammende Engelse lied kennen. De moderne versie is bekend geworden door de zanger Dave van Ronk. In 1962 coverde een of andere zanger Bob Dylan het nummer en zette het op zijn eerste LP. Dave van Ronk kon het nummer niet meer live spelen, omdat iedereen dacht dat hij het van Bob Dylan had gecoverd. Toen in 1964 The Animals een wereldhit hadden met het nummer, kon Bob Dylan het niet meer live spelen, omdat iedereen dacht dat hij het gecoverd had. Het nummer is ontelbare malen gecoverd, en niemand zal het origineel uit de 18e eeuw nog kennen, maar waarschijnlijk heeft iedereen de versie van The Animals in het achterhoofd.
Maar de eerste twee regels maakten ons nieuwsgierig. Waar in New Orleans is het huis van de reizende zon? Na de speurtocht naar Robert Johnson, was het tijd voor de volgende zoektocht op het internet en in boeken. Vele verhalen zijn er ook hier over geschreven, maar over het algemeen het meest waarschijnlijk is de versie waarin wordt verhaald dat het nummer gaat over een bordeel dat bestuurd werd door Madame Marianne Le Soleil Levant, waarbij de achternaam van Madame Marianne niets meer en minder betekent dan De Reizende Zon. Dit bordeel zou gevestigd zijn geweest op 828 Saint Louis Street. Vandaag de dag bestaat het huis nog, en zit er een advocaat in. Eigenlijk is er dus niets veranderd. Zowel in de 18e eeuw als vandaag de dag, wordt men in het pand genaaid.
Gisteren hebben we al veel van de bezienswaardigheden van New Orleans gezien. vandaag wilden we gaan rondwandelen in het beroemde French Quarter. Geen echte hoogtepunten kan men hier vinden, het gaat om het totaalplaatje. Eigenlijk precies zoals in steden zoals bijvoorbeeld Venetië. Het is alles bij elkaar wat het tot een geweldig leuke stad maakt.
Geweldig leuk. Inderdaad. Gisteren tikten we nog dat het tegenviel, maar dat was over New Orleans by Night. De verhalen die men daarover kan lezen scheppen toch een bepaald verwachtingspatroon en daar kon de stad simpelweg niet aan voldoen. Althans niet in onze ogen. Maar vandaag scheen de zon, en dan is alles anders. We deden wat we het liefste doen in een stad zonder noemenswaardige hoogtepunten. Dwalen door de steegjes. Zwerven richting de bekende gebouwen. Dolen langs onverwachte kleinigheden. En dat konden we hier.
We werden verrast door het ene na het andere leuke beeld. Maar wat wellicht het hoogtepunt van de dag was, was het feit dat een geocache ons leidde naar een graffiti afbeelding van de bekende Britse artiest Banksy. De afbeelding wordt sinds enkele jaren beschermd door een plaat plexiglas, nadat bouwvakkers in 2014 de afbeelding om de hoek hadden verwijderd. De afbeelding van het meisje met de paraplu wordt geschat op een kleine $1,1 miljoen.
Aan het einde van de dag kunnen we zeggen dat deze stad ook een geweldige stad is. We hebben genoten, net zoals we dat in Venetië destijds hebben gedaan. Het totaalbeeld dat deze stad geeft, maakt het zeker de moeite waard om hem te bezoeken.
