Soms zit het mee en soms….
Regent het heel de dag. Men pleegt wel eens te zeggen dat men krijgt wat men verdient. Nu ben ik het daar toch niet helemaal mee eens. Naar mijn bescheiden mening verdienen wij beiden het wel dat we tijdens onze korte vakantie droog weer zouden hebben. Helaas mocht het niet zo zijn. Al bij het ontwaken deze morgen hoorden we de regen op het dak van onze studio tikken. Het weerbericht bekijkend, leerden we dat het rond het middaguur droog zou zijn. Geen enkel probleem voor ons en na de brunch deze ochtend sprongen we in onze voiture en reden we naar het Achilleion. Beter bekend als de zomerresidentie van keizerin Elisabeth. Deze keizerin werd door intimi Sisi genoemd, en bijna 60 jaar nadat ze was vermoord kreeg ze wereldfaam door de Sissi-trilogie (inderdaad hier Sissi met dubbel S) die over haar werd gemaakt.
Met paleis Schönbrunn in het achterhoofd trotseren we vol verwachting die regen die neerdaalt op onze hoofden terwijl we van het parkeerterrein naar de ingang flaneren. Hier valt de eerste barst in de pracht en praal die bij Keizerin Sis(s)i hoort in onze ogen als we met open armen worden ontvangen door een meer dan gemiddeld chagrijnige portier. In gebrekkig Engels worden we naar een raam gestuurd om daar de entreebewijzen te kopen. Bij het raam gearriveerd worden we, zover mogelijk, nog onvriendelijker doorgestuurd naar een ander raam. Als hier rode lampen zouden branden, dan weten we zeker dat hier nimmer geld verdiend zou worden. De kreet “vriendelijkheid kost geen geld” flitst maar weer eens een keer door mijn hoofd. We betalen en gaan vrolijk verder naar de portier om onze zojuist vol trots gekochte tickets door de midden te laten scheuren. We gaan het paleis binnen en we melden ons aan voor de apparatuur voor de audiotour. Na het invullen van onze namen krijgen we apparaten 001 & 002 mee. We zijn de eerste twee bezoekers van de dag ontdekken we. Het neertikken van deze regel gaat sneller dan het uitreiken van deze apparaten, aangezien de jongedame aan de balie doodnerveus is en niet goed weet hoe ze alles in dient te stellen. Ze verontschuldigd zich met de woorden dat het haar eerste dag is. Al snel komt Marieke er achter dat apparaat 002 niet werkt. Terug naar de zenuwachtige jongedame dan maar. Ze weet nu helemaal niet meer wat ze moet doen, en gaat telefoneren. Na een vijftal minuten komt er hulp in de vorm van een, ervaren ogende, man. Hij pakt, totaal willekeurig, een ander apparaat en begint deze in te stellen. Marieke kijkt naar het nummer, en is ervan overtuigd dat deze wel moet werken aangezien het label 040 aangeeft.
We vervolgen de tour en al snel begeeft ook apparaat 001 het. Ik ben ervan overtuigd dat nummer 0499 er niet is, en besluit zonder audiotour verder te gaan. We genieten van het zomerverblijf. We kunnen niet zeggen dat we het ingetogen zouden noemen, maar het toont alles behalve de pracht en praal die men bij de naam Sis(s)i verwacht. Uiteraard kijken we verder dan onze neus lang is, en al snel valt ons op, dat dit zomerverblijf typische kenmerken van de Griekse stijl vertoont. Oftewel een groot gebrek aan onderhoud cq restauratie. We gaan weer naar buiten, de regen in, om van de tuin te genieten. De tuin is op het eerste gezicht fraai, maar ook hier zien we een chronisch gebrek aan onderhoud. Als Frans Josef dit zou weten, dan zou hij zich omdraaien in zijn graf, daar zijn we allebei van overtuigd.
Na het bezoek aan het Achilleion rijden we verder naar de hoofdstad, Kerkyra. Met iets meer dan 28000 inwoners is dit eigenlijk niet meer dan een dorp te noemen. De oude binnenstad staat op de werelderfgoederenlijst van UNESCO. We struinen door de steegjes en genieten we volop. Ondanks de regen. Natuurlijk is het minder leuk dan wanneer het droog is, maar de regen is een goed excuus om regelmatig van een kop cappuccino te gaan genieten en zo het inwendige van de mens weer iets te verwarmen en de kaart waarop alle hoogtepunten van de stad staan te bekijken. Na een uurtje of zes te hebben rondgestruind hebben we alle highlights bezocht en bewonderd, en kunnen we, ondanks de regen, terugkijken op een geslaagde dag.
