PASPOORT!!! Een beetje geschrokken grabbel ik in mijn tas om de man achter de balie mijn paspoort te laten zien.
ACHTERNAAM!!! Verbaasd, aangezien dat gewoon op mijn paspoort staat vermeld, zeg ik mijn achternaam. Vermoeid kijkt de man, nadat ik mijn achternaam heb gespeld, op zijn computerscherm en vervolgens op mijn paspoort.
KLOPT!!! Verbouwereerd denk ik dat het logisch is dat ik mijn eigen achternaam weet, en dat die met mijn paspoort overeenkomt. Ik denk erachteraan dat het haast onmogelijk is voor hem om die achternaam in mijn paspoort staat uit te spreken.
CREDITKAART!!! Geïrriteerd, omdat er nog eens geen alsjeblieft achter het woord aan kan, overhandig ik de man mijn creditkaart. Alsof hij de ontwerper van de kaart zelf is, inspecteert hij de kaart. Tegen Marieke zeg ik dat het wederom zo’n irritante punt is. Ze knikt instemmend, en er komt een glimlach op ons beider gezicht.
Een korte uitleg hierover is misschien wel op zijn plaats. Vandaag hebben we wederom iets geleerd. En niet zomaar iets, maar iets zeer bruikbaars. Het begint allemaal in 1492. Het jaar waarin Columbus op zoek was naar een kortere route naar de Oost. Bij het vinden van land, noemt hij de inwoners, in de veronderstelling dat hij in India is aanbelandt, indianen. Dit blijkt echter het land te zijn, dat wij vandaag de dag kortweg Amerika noemen. In de meer dan vijf eeuwen die op de ontdekking van het land door Columbus zijn gevolgd, zijn vele mensen naar Amerika geëmigreerd, waaronder veel mensen uit India. Gevolg is dat er vandaag de dag twee soorten indianen in Amerika wonen. Om hier een onderscheidt in te maken is niet zo heel moeilijk aldus Tracy, onze gastvrouw van de afgelopen dagen. Zo heb je een indiaan met een veer op zijn achterhoofd én je hebt een indiaan met een punt op zijn voorhoofd. Kortweg dus veren en punten. Vaak hebben we aan de balie van een hotel een punt aangetroffen, en zelden blinken ze uit in vriendelijkheid, maar de punt van vandaag was toch wel de meest onvriendelijk punt die we hebben meegemaakt.
Vandaag was de laatste dag van ons verblijf bij Rob & Tracy. Als eerste hebben we deze ochtend weer wat rondgetoerd met de kajak in hun achtertuin. Hierna was het tijd om even te gaan boogschieten op de buitenbaan bij Rob & Tracy om de hoek. Hierna nog twee bordspellen gespeeld. Voordat we het weten is het tijd om te gaan genieten van Het Diner wat we gisteren zelf gevangen hebben. De tijd vliegt als je het naar je zin hebt, en voordat we het weten, is het tijd om op weg te gaan naar het volgende hotel. Morgen willen we gaan winkelen, en om de rit morgenochtend niet zo ontzettend lang te maken, hebben we lange tijd al besloten om deze op te splitsen en deze avond een gedeelte te rijden, en morgenochtend een gedeelte. Het afscheid valt zwaar, en bij het uitrijden van de straat is het, zoals altijd weer even slikken. We kunnen niet wachten tot we Rob & Tracy weer zullen zien. Waar dat is? De tijd zal het leren.
