“Als het geen moertje is dan is het dus de bout.”
De oplettende lezer heeft al meteen door dat we wederom een maand in ons tabelletje hebben weten dicht te maken. De nog oplettendere lezer heeft ook al ontdekt dat de bovenstaande zin uit het nummer “Eenvoud” van Het Goede Doel is, en dat het liedje in de titel van Duane Eddy is. Als je nu echt goed gegoogeld zou hebben, dan weet je deze Grammy-award winnaar afkomstig is uit het plaatsje Corning in de staat New York. Laat dat nu toevallig het stadje zijn waar wij momenteel vertoeven. Ook zou je ontdekt hebben dat Duane Eddy uitsluitend instrumentale nummers op plaat zette. Tja, dan wordt de link naar een Nederlandstalig liedje moeilijk zou je zeggen. Valt wel mee. Muziek zonder een songtekst is niet zo moeilijk te maken zou JW Roy zeggen. Denken we dan verder, dan wordt niet zo moeilijk, eenvoudig. En dan zit je al snel op het nummer van Het Goede Doel.
Eenvoudig is ook precies wat we van deze cache verwacht hadden. Één ster moeilijkheid en één ster terrein (oftewel de wandeling zou met de rolstoel te doen moeten te zijn). De afstand zou ongeveer 4 kilometer bedragen. Appeltje-eitje zou je dus zeggen. Niet dus. Wat we voor onze kiezen kregen, voelde meer als 40 mijl slechte weg. Maar uiteindelijk wisten we het kistje dan toch te vinden, en konden we wederom een maandje afstrepen. Nog maar 7 maanden te gaan, en dan is de tabel vol. Dan is het alleen nog maar een kwestie van bijhouden, zodat alles vol blijft. Gelukkig was het ven aan het einde van de wandeling wel heel fraai, en hebben we daar op ons gemakje even zitten te genieten van het fraaie uitzicht.
Uiteraard was dat maandje niet het doel van vandaag. Dat was wel Watkins Glen State Park. Wederom een park met watervallen. De eerlijkheid gebied ons wel te zeggen, dat we de afgelopen week al wel heel veel watervallen gezien hadden, en dat we daarom een beetje sceptisch waren om hierheen te gaan. Maar wederom kunnen we zeggen dat deze watervallen toch ook wel heel fraai waren. Ruim 400 traptreden dienden we te beklimmen om alle 19 watervallen in dit park te kunnen zien. Ook vandaag was weer te merken waarom het zo fijn is als je ‘s morgen op tijd je bed uitgaat, zodat je bij de opening van een dergelijk park aanwezig bent. Nagenoeg niemand was er aanwezig, zodat we in alle rust foto’s konden maken, zonder dat er iemand op de foto aanwezig was.
Nadat we alle watervallen bewonderd hadden, zijn we, al geocachend weer naar beneden gewandeld. Om daar even te stoppen bij de oorspronkelijke start/finish lijn van het Watkins Glen circuit. En laat precies op het moment dat ik mijn foto wil maken, een Porsche voorbij scheuren. Voorzien van racenummer en al. Mooier kan het haast niet.
